 |
| Art by Dave McKean |
Φαντάζομαιξέρεις πως είναι. Να παίρνεις στο δρόμο μαζί σου εκατό τραγούδια και να ακούς, ξανά και ξανά, στο repeat, ένα μόνο. Να διαβάζεις ένα βιβλίο και να πιάνεις τον εαυτό σου να συλλογίζεται μια και μόνο φράση του – μία πρόταση μέσα σε χιλιάδες. Να έχει καρφωθεί στη μνήμη σου όχι η γενικότερη πλοκή ενός έργου – μα μια στιγμή, μια ατάκα. Εκεί που κράτησες για λίγο την ανάσα σου.
Θυμάμαιένα πολύ παλιό ελληνικό τραγούδι – από τα χρόνια της δεκαετίας του 30. Ο στιχουργός εκθειάζει την ελιά της κοπέλας που αγαπάει. Μια ελιά, ένα απλό σημάδι – εκείνη η λεπτομέρεια που την καθιστά διαφορετική από κάθε άλλη γυναίκα. Εκείνη η λεπτομέρεια που άλλοι πιθανό να προσπερνούσαν.
Η αντικειμενικήομορφιά ομοιογενοποιεί τους ανθρώπους. Είναι σαν τον Παράδεισο – υπέροχη, μα προκατασκευασμένη. Δεν την έχεις δει ποτέ, μα ήδη την γνωρίζεις. Και πόσο ίδιοι μοιάζουν οι άγγελοι, ο ένας με τον άλλον!
Κάθε εποχήγεννά τα πρότυπά της, καλλιεργεί τις μόδες της... στήνει τον πήχη της εκεί ψηλά, κι εσύ αποπειράσαι να τον φτάσεις. Να γίνεις εκείνη ακριβώς η Ιδέα της ομορφιάς ή της επιτυχίας που κάθε εποχή φέρει μέσα της. Να γίνεις το πρόσωπο που κοσμεί τα εξώφυλλα των περιοδικών, η πρωταγωνίστρια των έργων. Ο πετυχημένος τύπος με το αμάξι και την ακαταμάχητη γοητεία. Ή εκείνος που φορά σα ρούχο του το status– ένα υψηλό αξίωμα, ή ένα επάγγελμα με κύρος. Ένα αδιάκοπο κυνήγι με σκοπό την τελειότητα.
Μα κάποιεςφορές είναι η ατέλειά σου εκείνη που θα τραβήξει το βλέμμα μου. Η στιγμή εκείνη που θα χάσεις τα λόγια σου και θα ραγίσει το κέλυφος της επίπλαστης αυτοπεποίθησής σου. Όταν θα χαμογελάσεις αμήχανα, γνωρίζοντας πως ξέμεινες από ατάκες. Κάποιες φορές κάνει τη διαφορά πάνω σου το σημείο εκείνο που ξέχασες να καλύψεις με μέικ απ. Εκείνο που μόνο εγώ διακρίνω. Εκείνο που σε καθιστά ξεχωριστή στα μάτια μου. Η πρόταση μέσα στις χιλιάδες του βιβλίου, που μου έκανε εντύπωση. Σε μένα και μόνο – σε κανέναν άλλον.
Προσπαθούμευπερβολικά να είμαστε ίδιοι, ο ένας με τον άλλον. Πόσο κρίμα είναι. Γιατί είναι στη λεπτομέρεια που αναβλύζει η διαφορετικότητα. Γιατί είναι στη λεπτομέρεια εκεί που γνωρίζουμε πραγματικά τον άλλο.
Artwork: Dave McKean